Sawadee! Hierbij even een blog over mijn reisje. Afgelopen dinsdag ben ik aangekomen in het chaotische en warme Bangkok. Hier heb ik een nachtje geslapen om even bij te komen van m'n vlucht. Niet dat dat erg gelukt is, was helaas uren wakker. Wel bijzonder want ik had een nacht over geslagen. Bangkok had ik 4 jaar geleden al gezien, daarom ben ik hier zo snel mogelijk weer weg gegaan. Uiteraard wel een rondje Kao San road gedaan, waar ik ook sliep. Dit keer heel verstandig alleen een zonnebril gekocht, zodat ik niet weer 7 kilo overbagage zou hebben. De volgende morgen in alle drukte weer naar de airport, waar ik een binnenlandse vlucht heb gepakt naar Udon Thani, zo'n 100 km onder de grens met Laos. In het vliegtuig had ik een Thais meisje ontmoet, ze kwam net terug van een city trip Hong Kong. Ze woont in Udan Thani, de plaats waar we heen vlogen. Haar ouders en broer kwamen haar halen van de luchthaven, ze wilde me wel een lift geven naar het bus station, super lief! Daar de bus gepakt naar Nong Khai, helaas kon ik niet met de directe bus naar Vientiane omdat ik nog geen visum had. In de bus een andere Thaise vrouw ontmoet die ook naar Vientiane ging, met haar en nog 6 anderen én mijn grote koffer een tuktuk gedeeld, paste net. Toen de grens over, daar weer met een bus. Toen ik de grens over kwam waren er meteen 10 mannen die me wel naar Vientiane wilde brengen met hun tuktuk. Ik bleef zeggen dat ik met de bus wilde, waarop zij natuurlijk zeiden, yes, bus! Maar bedoelde tuktuk, vond ik te duur. Ik ben maar door gelopen tot ik een bus zag, dat was maar 10.000 kip (dat is een euro) en vijf keer zo goedkoop als de tuktuk. Het laatste stuk wel een tuktuk genomen naar een hostel. Uiteindelijk kwam ik na bus-vliegtuig-auto-bus-tuktuk-bus-bus-tuktuk eindelijk aan in Vientiane, de hoofdstad van Laos. Ik deelde met 19 anderen een dorm, super gezellig (!) voor maar 4 euro per nacht. Daar een Nederlands meisje ontmoet die letterlijk bij mij om de hoek woont. 'S avonds met een groep naar de night bazar geweest. Jammer is dat de meesten andersom reizen, van Chiang mai naar Laos, maar dat is niet anders. Eigenlijk wilde ik meteen door naar Vang Vieng, omdat hier niet veel te beleven viel. Die avond heb ik besloten om nog een nachtje te blijven en de volgende dag naar het Buddha park te gaan met de mensen die ik ontmoet had. Het park ligt ongeveer 25 km buiten de stad. Ik dacht daar zijn we zo. Helaas zitten de wegen vol kuilen en gaten, dat duurde dus uiteindelijk bijna anderhalf uur. Die middag naar het zwembad geweest, genieten! Ik douche al twee keer per dag, niet dat het helpt, want als je je afdroogt ben je alweer bezweet. Het groepje waar ik in Vientiane mee was ging de andere kant op, dus daar heb ik de volgende dag al afscheid van moeten nemen. Ik nam de bus naar het noorden, zij naar het zuiden. In de bus zaten nog meer mensen uit mijn hostel, met hen heb ik weer een dorm gedeeld in Vang Vieng. Meteen na aankomst zijn we gaan tuben, al was ik hier een beetje huiverig voor. Vorig jaar zijn hierdoor 24 backpackers overleden, hoofdzakelijk door het gebruik van drank en drugs (het idee van tuben is trouwens dat je met een grote opblaasband de Mekong afdrijft). Eerst waren hier verschillende barretjes waar je onderweg stopte om cocktails en happy pancakes te halen. Dit is sinds een paar weken afgeschaft, doordat er veel van rotsen sprongen in te ondiep water of verdronken door de stroming. De rivier zag er rustig uit, en het was naar mijn idee niet echt gevaarlijk als je gewoon nuchter bent. Onderweg ontmoet je andere 'tubers' waar je verder mee de rivier afdrijft. Best gezellig dus! In Vang Vieng ben ik 2 nachten gebleven, de meeste tijd wilde ik in Luang Prabang doorbrengen. De mensen die hier langer verblijven komen hier om alleen maar te feesten, het is vaak ook de enige plaats die ze in Laos bezoeken. 'S avonds naar een bar geweest, en later naar een nachtclub waar veel Lao mensen uit hun dak gaan, heel grappig om te zien. De volgende dag gingen de mensen in mijn dorm met een tuktuk in sneltreinvaart naar de Blue Lagoon omdat ze om 2u alweer terug moesten zijn, ik had meer zin om het rustiger aan te doen. Aangezien het hostel te vies voor woorden was heb ik een fijner guesthouse opgezocht voor $4 dollar per nacht meer, (ik betaalde $2 per nacht) met een schone badkamer en het grootste bed waar ik ooit in heb geslapen. Ik heb daar een fiets geleend en kreeg een kaart mee van de eigenaar zodat ik naar de blue lagoon kon fietsen, dit was ongeveer 6 km. In Amsterdam doe ik dit in ongeveer 25 min, hier heb ik er zeker een uur over gedaan, omdat de wegen super slecht zijn. Onderweg kwam ik een Londense jongen tegen die hetzelfde plan had, verderop nog een Spaanse uit Madrid, die er al eerder was geweest. Samen zijn we er toen heen gefietst. Met mijn 1,5 liter water zou ik de blue lagoon niet halen, dus onderweg bij het eerste dorpje meer drinken gehaald omdat het zo abnormaal warm was. Bij de Blue Lagoon heerlijk gezwommen, aan het einde van de middag weer terug gefietst. Onderweg keek ik echt mijn ogen uit, niet vaak was ik in zó'n mooie omgeving met zulke vriendelijke mensen. Alles en iedereen heet hier Lao. Beerlao, Lao Lao whisky, en Lao people. En alles gaat hier langzaam, wat ook wel weer z'n charme heeft. Wat wil je ook als het zweet in straaltjes van je rug loopt.. De bus van Vientiane naar Vang Vieng duurt bijvoorbeeld 2,5 uur. Of 3, en misschien wel 4. De infrastructuur is stukken slechter dan in Thailand. Geen treinen en slechte wegen. De mensen zijn daarentegen nog liever en minder gewend aan toeristen. Ook de Franse invloeden zijn overal goed merkbaar, overal fijne bakkerijen met croissantjes en stokbroden, Yves rocher winkel om de hoek, en helaas zijn ook de wc's vaak Frans. Verder moet je hiervoor elk huis, hotel, hostel of tempel je schoenen uitdoen, hierdoor loop je de bijna de hele dag op blote voeten waardoor ik me snel thuis voel. Na een busrit van ruim 7 uur met driehonderd-en-zevenentwintig haarspeldbochten ben ik maandag aangekomen in Luang Prabang, de voormalige hoofdstad van Laos. Er hangt echt een bijzonder relaxte sfeer in deze stad, ik zou hier wel een maand kunnen blijven. Deze week ga ik naar de watervallen, wil ik verblijven in een homestay, en een bezoek brengen aan een lokale school om alle dingen uit te delen die ik voor de kids heb meegenomen. Dit was het even voor nu. Hoor graag hoe het met jullie allemaal gaat. Liefs uit Laos!